Lopen voor mijn MIND

Lotte Smetsers
van totaal € 250 (8%)
En toen gaf opeens mijn lichaam aan dat het te veel was. Klaar, uitgedoofd, opgebrand, burn-out. Ja dat is even schrikken. Burn-out is een woord dat nog steeds (ondanks dat het zo veel bespreekbaarder is geworden) voor veel mensen als iets geks wordt gezien. Het label burn-out wordt steeds vaker bij mensen opgeplakt en voor mijn idee steeds jonger. De druk van de samenleving, social media en onze omgeving wordt steeds groter. Maar vooral de druk die wij onszelf opleggen. Je kent hem wel, die circus clown die staat te jongleren met al die verschillende balletjes. In het circus kijken we tegen zo iemand op want dat is toch super knap dat hij dat kan? Ja dat is het ook maar heb je er wel eens over nagedacht hoeveel wij allemaal op die circus clown lijken? School, werk, sociale contacten de sportschool. Ook wil je nog ergens tijd maken voor die verdwaalde hobby waar we zo van kunnen genieten. Maar aan de eindstreep hebben we daar simpelweg geen tijd voor. Of beter gezegd maken we daar geen tijd voor. En nu wil ik je er niet op aansporen om tegen je baas te zeggen houdoe en bedankt ik ga nu lekker naar huis om taarten te bakken. Maar als we allemaal eerlijk zijn tegen onszelf dan maken we toch wel tijd voor alles en iedereen behalve onszelf? Is het nu echt nodig om al je vrije minuten met je vriendinnen af te spreken en drankjes te doen? Of zouden hun het ook best prima vinden als jij op zondag zegt dat je even een keertje lekker thuisblijft? Ik ga je nu het verhaal vertellen over mijn clown, over hoe zij met een lachend gezicht alle ballen omhoog hield maar na het grote optreden in de circusring als een kaartenhuis in elkaar zakte. Het zijn allemaal sluipschutters, stuk voor stuk. Depressie, burn-out of welke (geestelijke) aandoening dan ook, ze sluipen zachtjes naar binnen en voordat je het doorhebt zijn ze al te dichtbij. Zo ook duurde het bij mij ook erg lang voordat ik zelf doorkreeg wat ik mijn eigen lichaam en geest aandeed. Ondertussen bijna 3 jaar geleden werden de eerste signalen langzaam duidelijk. Het begon met slechter slapen waardoor ik automatisch ook vaak moe was. Leek me best een logische oorzaak en gevolg. Naast de vermoeidheid merkte ik ook dat ik helemaal niet zo veel kon onthouden. Ik irriteerde me altijd helemaal kapot aan mijn vriend als hij weer eens was vergeten dat we ergens heen moesten of als hij iets niet had doorgegeven zoals aan hem werd gevraagd. En toen opeens merkte ik dat ik het zelf ook allemaal niet meer zo goed kon onthouden. Hint nummer 2, je zou zeggen dat ik me nu toch wel bewust aan het worden was dat er iets niet klopte. Nee hoor we gingen gewoon door alsof er niks aan de hand was. Ik sliep toch immers ook zo slecht daar kwam het gewoon door. Zo ging het een tijdje door en kwamen er steeds meer kwaaltjes bij. Denk aan paniekaanvallen, hele dagen achter elkaar hoofdpijn en ik merkte dat mijn lichaam steeds meer pijn ging doen. Ik vond het helemaal niet meer zo leuk om naar feestjes te gaan want ik was heel de avond bezig met mezelf proberen te focussen op een gesprek en de andere prikkels om mij heen te negeren. Tot mijn lichaam op een bepaald punt de rem er op heeft gezet. Ik was helemaal afgebrand. Ik heb dagen in bed gelegen of op de bank. de grootste prestatie van de dag was dan opstaan om iets te eten. Zelfs toen dit gebeurde ben ik na twee weken gewoon weer fulltime gaan werken en heb ik mezelf geen tijd gegeven. Ik ben nog harstikke jong. Niet zo aanstellen en gewoon doorgaan. We zijn nu ondertussen 3 jaar verder en ik ben me er nu pas bewust van dat het eigenlijk helemaal niet zo oké gaat. Ondertussen heb ik een aantal gesprekken gehad bij een praktijkondersteuner en kan ik heel goed aanvoelen wanneer ik weer eens over mijn eigen grens ben gegaan. Het gaat nu gelukkig een stuk beter met mij, maar ik kan nog steeds niet goed tegen te veel prikkels. En sommige dagen zijn gewoon ronduit ruk. Ik trek me dan bijna meteen terug op social media. Dus ja, het kan soms gewoon zo zijn dat je niet iedere dag een post vanuit mij voorbij ziet komen. Mijn hoofd maakt wel nog steeds overuren en daarom ben ik begonnen met lopen. Gewoon muziek in en lopen, lopen, lopen, lopen en nog eens lopen en na een poosje merk ik dat ik beter ga ademhalen en dat mijn hoofd heel eventjes stil is. De 80 van de Langstraat is iets wat al een aantal jaar op mijn bucket list staat en in 2021 ga ik hem ook echt lopen. Ik ga dit voor mezelf lopen maar ook voor andere. Ik heb namelijk besloten om geld in te gaan zamelen voor een organisatie die MIND heet. MIND wil psychische problemen voorkomen, mensen die hiermee te maken hebben ondersteunen en zorgen voor meer openheid en begrip. Dit doen ze door informatie te bieden, onderzoek te doen, projecten uit te voeren en actie te voeren. Bij MIND kun je terecht voor informatie en advies van hulpverleners en lotgenoten. Vanaf nu tot aan de 80 van de Langstraat zal Little Kate Fashion Kids €0,50 cent per webshop bestelling doneren aan MIND. Ik kan dit natuurlijk niet alleen en iedere kleine donatie is welkom! Doneer via de link onder aan deze blog. Het zou mij ook ontzettend helpen als je mijn post hierover zou willen delen of een oproepje doet op je eigen feed met mijn link er in! Ik deel dit verhaal met jullie allemaal omdat ik ook in mijn omgeving regelmatig nog mensen spreek die in hetzelfde soort schuitje zitten als ik en er ook niet openlijk over praten. Dit is voor mij ook de eerste keer dat ik dit zo bespreekbaar maak en er zullen een hele hoop mensen in mijn omgeving zijn die heel dicht bij mij staan die dit ook niet van mij wisten. Ik hoop zo dat er misschien ook wel iemand anders is die de stap durft te nemen om er over te praten. Wat ik heb geleerd is dat je het nooit allemaal alleen kan en dat het helemaal niet zo erg is als er een keer een balletje valt. Laat dat ding maar lekker liggen, zo ver kan hij niet weg rollen. En voor iedereen die dit leest: Je bent een topper en je mag trots zijn op jezelf!

€ 250 opgehaald

€ 500 opgehaald

€ 1.000 opgehaald

Eerste donatie ontvangen

10 donaties ontvangen

25 donaties ontvangen

50 donaties ontvangen

Een blogbericht geplaatst

Toon meer
Bekijk alle
€ 5 19-12-2020 | 11:48 Oog hebben voor anderen is goed maar oog hebben voor jezelf is soms nog veel belangrijker. Jezelf dat realiseren is de eerste stap naar een zorgelozer bestaan. Je hebt een mooie missie met een mooi doel. Erg veel succes, Lotte.
€ 5 18-12-2020 | 20:36
€ 10 18-12-2020 | 17:00