Actieheld Marije doet voor de 3e keer mee

In 2021 is het voor mij de 3e keer dat ik mee doe met Last Man Standing. Ik kwam op het idee, omdat ik in een groepsapp zat waar ze het erover hadden. En ik vond dat wel heel spannend klinken, maar durfde ook niet goed. Ik was heel erg bang om te falen, dat ik het niet goed zou doen. Dus dat jaar (2018) heb ik niet meegedaan. Maar naderhand vond ik het jammer en zei ik tegen mezelf: Ik wil me niks aantrekken van wat anderen misschien denken en ga volgende keer gewoon wél meedoen! Die andere meiden hebben toen een team gevormd en daar heb ik me toen in 2019 bij aangesloten en meegedaan.

Mooiste moment

Als je meedoet met Last Man Standing is het heel bizar en gaaf tegelijk om mee te maken dat iedereen vanaf het startsein gewoon tegelijk gaat stáán. Ik vond het best moeilijk om vol te houden. Daarom is het fijn dat er muziek is en oefeningen. Toen ik het niet meer volhield, ben ik er op een gegeven moment wel mee gestopt. En toen ik van de paal afkwam ging iedereen voor mij applaudiseren… Dat was echt het mooiste moment van mijn leven! Ik voelde heel veel verbondenheid met iedereen die daar die dag stond. Je voelt je dan niet alleen. En dat is echt bijzonder.

Mijn verhaal

Vroeger ben ik veel gepest en ik heb een vorm van autisme en ook borderline, waardoor ik soms mijn grenzen niet goed weet. Daarom woon ik in een gebouw waar RIBW cliënten en ook particulieren wonen en krijg ik begeleiding. Ik heb inmiddels in verschillende instellingen gewoond en de manier waarop je begeleid wordt verschilt echt enorm. In één instelling werd ik op een vervelende manier behandeld. Echt heel betuttelend, omdat ze me bijvoorbeeld een time-out gaven, na ongewenst gedrag. Dat vind ik niet fijn. Ik wil juist in gesprek gaan over waarom ik bepaalde dingen doe. Dat helpt mij veel meer in mijn ontwikkeling dan een simpele straf zonder verder gesprek. In die instelling boden ze wel veel structuur, maar heb ik daar echt twee jaar lang enorm op mijn tenen gelopen.

Waar ik nu woon voel ik mij gelukkig veel prettiger en ben ik op mijn gemak. Er is ruimte om mijn onzekerheden te uiten en hierover in gesprek te gaan. Dus nu kan ik mezelf ook doelen stellen en dat doe ik graag. Ik wil bijvoorbeeld minder vaak in de groep zijn en meer zelfstandig functioneren. De groep biedt wel gezelligheid en geeft me afleiding, maar als ik meer tijd op mezelf doorbreng heb ik de gelegenheid om mezelf meer te ontwikkelen en m’n eigen ding te doen.

Mijn wens

Er zijn best veel mensen met eetstoornissen of die aan zelfbeschadiging doen. Ik vind het belangrijk dat het taboe daarop wordt doorbroken, want als mensen zien dat je daar echt mee kunt worstelen dan is er meer ruimte voor wederzijds begrip en hartelijkheid. Daarom is het waardevol dat mensen meedoen met Last Man Standing of doneren. Want het is belangrijk dat mensen die zelf ervaring met psychische klachten hebben, daarover vertellen en op deze manier voorlichting kunnen geven aan anderen.

Als ik nadenk waar ik over 5 jaar zou willen zijn, dan wil ik graag zelfstandig wonen, in mijn eigen huisje, met ambulante begeleiding. Dat zou heel chill zijn. Daar heb ik ook gesprekken over met mijn behandelaars. De begeleiding stimuleert mij hierin en we zoeken samen naar de juiste weg. Ik ontwikkel me steeds meer en dus is het tijd om mijn levenslied te laten horen, want mijn levenslied mag er zijn. En dat gun ik iedereen!