Actieheld Karo: "De langste wachtlijst waar ik op stond was 9 maanden en nu wacht ik weer"

Waarom ga je meedoen aan Last Man Standing?
Laat ik meteen maar verklappen dat ik niet mee doe omdat mijn evenwicht zo goed is.Sterker nog, ik zal sowieso niet de Last Man Standing zijn. Is dat een spoiler? Ach, laat ik het zelfkennis noemen. Maar waarom doe ik dan wel mee? Ik wil gaan staan voor alle mensen die de retourtjes van het kastje naar de muur zat zijn, die wachten op passende hulpverlening en die voor hun gevoel meedoen aan een wedstrijdje dweilen met de kraan open. Voor de mensen die nog niet weten of het licht aan het einde van de tunnel van een trein afkomstig is, of van de zon. Ik ga staan voor alle mensen die dat niet durven, omdat ze bang zijn veroordeeld te worden, niet willen dat hun dierbaren weten dat ze worstelen met zichzelf en het leven, die denken dat niemand wil dat zij überhaupt meedoen. En tenslotte ga ik staan voor de mensen die dat niet meer kunnen, omdat het gevecht met zichzelf zo zwaar was, dat zij er nu niet meer zijn, los van het feit of zij op een wachtlijst stonden, in behandeling waren of uitbehandeld.

Bekijk hier de actiepagina van Karo

Heb je zelf ervaringen met wachtlijsten in de GGZ?
Wachttijden in de GGZ zijn mij helaas niet onbekend. Op mijn blog Oh Mad World schrijf ik wel eens over hoe ik met CPTSS worstel en sinds een aantal jaar ben ik bij verschillende GGZ instellingen in behandeling geweest, nu ook. Ik zat op de middelbare school toen ik bij een psycholoog terecht kwam, dat is zo’n tijd geleden en ik weet niet meer of ik daarvoor op een wachtlijst stond. Inmiddels heb ik een aantal behandelingen/instellingen gehad. De langste wachtlijst waar ik op stond was 9 maanden en inmiddels ben ik nu sinds november 2016 weer aan het wachten op een behandeling voor CPTSS.

Grootste gevolg van het wachten is voor mij het toenemende gevoel dat ik toch faal, omdat ik nutteloos ben. Wachten zorgt voor onduidelijkheid en dat ik me nog afhankelijker voel van anderen, een gevoel wat ik liever niet heb.
Ik wil verder met leven, mijn studie Pedagogiek afmaken en doen wat andere 23 jarige mensen doen. Maar trauma’s maken dat onbegonnen werk, zeker omdat ik met mijn opleiding er juist voor anderen wil/moet zijn.

Het is een dagelijks gevecht om de dag door te komen en vast te houden aan de dingen die ik wel al bereikt en geleerd heb. Ik slik medicatie, probeer een goed dag/nachtritme vast te houden, zoek afleiding en contact als het donker en verdrietig in mijn hoofd is.

Ik weet dat ik van ver kom, maar ik ben er nog niet en ik kan dit niet alleen, hoe graag ik dat ook zou willen. Ik trappel wat op mijn loopfietsje, maar ik wil op een echte fiets rijden, eentje met zijwieltjes die ik kan uitklappen voor wat steun als ik dat nodig heb.

Tips voor andere mensen op een wachtlijst...
Jeetje dat is lastig. Ik denk dat het sowieso belangrijk is, dat je tijdens de tijd dat je op een wachtlijst staat, je wel hulp blijft vragen. Familie, vrienden, huisarts, buren… vind een persoon die je dichtbij durft te laten komen en blijf aangeven wat je voelt, denkt en zou willen. Zij kunnen je misschien niet altijd helpen en aan de wachtlijst kunnen ze ook niet veel veranderen, maar dan hoef je er niet alleen te staan en kan er iemand luisteren + meedenken. 

Laat ook de instantie waarbij je op de wachtlijst staat zo nu en dan via een mail of telefoontje weten dat je weet dat je moet wachten, maar graag wil weten of al duidelijk is hoelang dat is, of ze misschien overbruggende gesprekken kunnen bieden. Dat is eng, voelt misschien brutaal, maar het mag. Jij mag doen wat je nodig hebt. Oké, ik zou niet iedere dag 30x bellen. Heb dat zelf nooit geprobeerd, maar kan me voorstellen dat ze dan misschien denken: laat die maar een maandje langer wachten.

Hou vol, schrijf als reminder op waarom je in eerste instantie bij een GGZ instantie aanklopte, of waarom iemand anders voor jou aanklopte. Want je bent de moeite waard, en alles heeft een einde, zo ook een wachtlijst van de GGZ.

Voor wie ga jij staan? Schrijf je nu in voor Last Man Standing!